Omdenken op Plantarium

Is het toeval, of zijn dat juist de mooiste dagen?

Ik ging erheen om mijn bijdrage te leveren over actieve promotie vanuit Facebook voor een specifieke keten van tuincentra. We hadden geen exacte tijd afgesproken.

Plantarium was voor mij de eerste keer, die beurs had ik nog niet eerder bezocht.

De afslag van de snelweg leidde mij door het pittoreske Hazerswoude Dorp, onderweg borden tegenkomend met de slogan “Boskoop, tuin van Europa”.

De aanwijzingen volgend parkeerde ik op het terrein van Plantarium.

De entree was klein, het binnenkomen knus.

Op naar de stand waar ik moest zijn, in dit geval de stand van Gasa Young Plants.

Er was van alles uitgestald qua product en qua styling, heel veel stijlen op een grote oppervlakte.

Natuurlijk ben ik zelf gefocust op cyclamen, dat kan niet anders wanneer je onderdeel bent van een gepassioneerd veredelingsbedrijf van cyclamen.

Wat ik zag verraste me, het was een zo heel andere styling, verzorgd door Oliver Matthys, en gericht op de Duitse markt.

Is die dan zo anders dan de onze? Blijkbaar wel, of is het schijnbaar?

Over smaak valt niet te twisten, maar ànders was het wel, warm ook, die combinaties in herfsttooi.

En hoe langer ik keek, hoe leuker ik het vond.

Al rondlopend trof ik diverse bekenden uit de sierteeltwereld.

Kwekers, ambassadeurs, journalisten, vertegenwoordigers. En met allemaal is het dan bijpraten, nieuwtjes uitwisselen, discussiëren over wat wel en wat niet, gedeelde passie.

En dat is een feestje!

En het mooiste is dat een ieder zijn of haar eigen kleur aan dat feestje kan geven.

Terug naar de cyclamen op de Inspiratietafel, een concept bedoeld voor tuincentra.

Een stoere steigerhouten tafel, in dit geval helemaal vol met cyclamen Veranda Selections, perfect voor buitengebruik en helemaal actueel in dit seizoen. Mooie creaties eromheen en een inspirerend filmpje voor de consument.

Oliver en ik hadden het gehad over roddelen. Roddelen heeft voor mij een negatieve associatie.

Voor mij is het onaardige dingen zeggen over elkaar, roddelen is niet leuk.

Voor Oliver had het een andere betekenis, en daar kwamen we maar niet uit.

Totdat hij op de Inspiratietafel wees en zei:

“Kijk nou toch, al die minicyclaampjes, alle kleuren door elkaar, het lijkt wel een groep kinderen op een speelplein, kijk ze toch eens vrolijk zijn en lekker roddelen”

Stralend keek hij me aan, ik keek nog eens opnieuw en ik begreep zijn interpretatie van het woord roddelen.

Vrolijke roddelende cyclaampjes, dat is nog eens omdenken….